Świat jest jak książka, a kto nie podróżuje, ten zna tylko jedną stronę. Nie ma człowieka na świecie, który by widział wszystko. Każdy z nas ma tylko ograniczony obraz świata.
Na początku mieliśmy naturę i człowieka. I człowiek był z naturą bardzo związany. Jego osobowe ja rozpoznawało siebie jako część natury. Ale nadszedł czas, kiedy człowiek poczuł się silniejszy i zaczął traktować naturę jak coś, czym mógł władać.
To wierutne kłamstwo, że wyprawa dookoła świata jest wypełniona nieustanną akcją.
Społeczność światowa działa jak człowiek, który miałby zintegrować swoją osobowość, posiadający siebie i ogarniający wszystko swoją świadomością, do tego stopnia, że stałby się sam dla siebie mikrokosmosem, czyli odbiciem makrokosmosu. Ten ogromny organizm ludzkości jest w stanie przyswoić sobie dowolną ilość informacji, niezależnie od tego, jak bardzo skomplikowany jest ten problem. Jest to możliwe dzięki niezwykle rozbudowanym i precyzyjnie zorganizowanym systemom komunikacji.
Świat istnieje, bo go rozdyma strumień idących na śmierć ludzi, jak krew tętnicę.
Świat bez Byka to środek, którego jesteśmy teraz wielce potrzebujący. Ja jednak całą moją trzeźwą moc świadomości podaję, że to, co się z nami dzieje, jest Można bez kresu polskować i dumać nad wielkością naszą. To wszystko, co ja miejsca, a może już na tle innych scen, chociaż to wykluczyć nie mogę.
Nie jesteśmy jeszcze w stanie pojawić się na całym świecie za jednym razem. Najlepszym wyjściem jest zatroszczenie się o miejsce, na którym jest się teraz.
Twoje ego tak się rozrosło, że ci przesłania świat.
Prawdziwy świat zaczyna się w tym momencie, kiedy skończyło się to, co nazywamy dzieciństwem. Ale wielu ludzi, może nawet większość, nigdy nie zaczyna prawdziwego świata.
Nie ma niczego, co by mogło przekroczyć świat, ale jest coś, co może go równoważyć - człowiek. Życie i śmierć są wielkimi sprawami, a człowiek jest równie wielki.
