Szczęście jest tylko prawdziwe, jeśli je dzielimy. Samotne szczęście jest paradoksem, który nie istnieje. Człowiek jest kimś, kto potrzebuje innych, aby być szczęśliwym.
Nasza miłość
niby realna
ale fikcyjna
W państwie rządzonym dobrze wstyd być biednym,w państwie rządzonym źle - bogatym.
Szczęście, to nie celem jest, lecz sposobem podróży. Nie tam gdzie jesteśmy, niemniej cel nasz gdziekolwiek, jedno jest szczęście – szczęście jest w drodze.
Nieważne jaki bój toczymy ze światem.
Nieważne ile zbrój wkładamy przy tym i masek.
Jakimi tu czyni nas każda z ról i przypiętych łatek.
Będziemy zawsze dziećmi naszych ojców i matek.
Królem królów jest przemijanie.
Życie zbyt jest krótkie, by człowiek miał brać na siebie ciężar cudzych błędów. Każdy żyje swym życiem i płaci za to odpowiednią cenę.
Czasem, człowiek boi się powiedzieć drugiej osobie co czuje, bo nie wie jakie mogę być tego konsekwencje. Ale, jeśli nie zaryzykuje, nie będzie wiedzieć, czy się opłaciło.
Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Szczęście to droga. I co ważne, to my decydujemy, jaką drogą chcemy podążać.
Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich działań. Nie czekaj zatem, aż szczęście samo cię odnajdzie – to ty masz za nie poszukać, podjąć kroki, by je odnaleźć. Twoje szczęście jest w twoich rękach.
