Któregoś dnia w przyszłości, której jeszcze nie ma, spotkam ją na przystanku. Będzie coś jakby trochę grubsza i będziemy już dorośli. Nasze światy będą już wtedy bardzo daleko od siebie, ale z jakiś niewyjaśnionych przyczyn zatrzęsą się pode mną nogi.
Nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko niemożliwi ludzie.
Są podobno ludzie, w których jest wszystko i nic.
Nie ma rzeczy niemożliwych,
są tylko niemożliwi ludzie.
Nie da się zabić uczuć – nie mają ciała
To wielka odpowiedzialność, zacząć książkę.
Jesteśmy jak zabawki w rękach dużych dzieci.