Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska,
Jeśli stracisz grunt pod nogami, trudno Ci będzie powrócić do brzegu.
Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska.
Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; był to odgłos pełen smutku.
Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?
Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.
Zanim zaczniesz wypatrywać nowych horyzontów, musisz mieć odwagę, by stracić z oczu brzeg.