Prawda jest taka, że nie zawsze to co mówisz, pokrywa się z tym co myślisz, a co przekreśla twoją wartość, to jeżeli to, co robisz, nie pokrywa się z tym, co powinieneś zrobić.
Jeśli naprawdę chcesz poznawać naturę człowieka, nie słuchaj jego słów. Obserwuj jego czyny. Czyny definiują charakter, a nie słowa.
Nie ma niczego, co by mogło zapewnić ci szczęścia. Szczęście jest coś, co sam sobie dajesz. Jest to ostateczy efekt twoich myśli, słów, czynów.
Nie szata zdobi człowieka, ale co kryje się w jego duszy. To twój charakter i twoje czyny, które mówią o tobie najwięcej.
W krajobrazie duszy to, co myślimy o świecie złotą trawą się odznacza, srebrne rzeki to nasze pragnienia, a to co czynimy, tworzy drzewa. Jedni mają puszcze, drudzy pustynie, pole do biegu mają ci, którzy nie myślą.
Bóg nie patrzy na wielkość naszych czynów, ale na miłość, z jaką są wykonane.
Co chwilę wracam do Twoich słów i myślę, że jednak musiało coś między nami być. Zaraz potem przypominam sobie, że nie słowa się liczą, a gesty...
Co chwilę wracam do Twoich słów i myślę, że jednak musiało coś między nami być. Zaraz potem przypominam sobie, że nie słowa się liczą, a gesty...
Słowa mają ogromną moc, ale bez czynów są niczym.
Wartość człowieka to nie tylko słowa. Wartością człowieka są czyny, które nie potrzebują żadnych słów.
Można powiedzieć "Kocham Cię" na
milion sposobów. Np.: "zapnij pasy",
"załóż szalik, jest zimno", "musisz
odpocząć". Trzeba po prostu słuchać.
Nie lubię opowiadać o sobie. Niech mówi o mnie to, co robię.