Człowiek się zawsze boi prawdy, gdy nie wie, do czego prawda prowadzi.
Nie ma nic piękniejszego, jak prawda, którą pojmujemy, zanim ją zrozumiemy. Głęboko w sercu czujemy jej prawdziwość, zanim umysł ma szansę sformułować myśl, która ją potwierdzi.
W pokusie łatwych odpowiedzi najtrudniej jest uciec od prawdy, że nie ma łatwych odpowiedzi.
Prawda jest jak słońce. Możesz schować je na jakiś czas, ale nie zagine. Prawda zawsze wyjdzie na jaw.
Niezawodną miarą prawdy jest klarowność, zrozumiałość. Prawda jest tak prosta, iż bez trudu prawie ją możemy pominąć, nie dostrzegając jej. Kłamstwo zaś zawsze jest skomplikowane, niejasne, niewyraźne.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie. Zawsze wraca, pokazując swoje prawdziwe oblicze.
Sztuka polega na tym, żeby zdobyć to, co trudno zdobyć. Do prawdy nie dochodzi się samą prawdą, ale przez uwłaczanie prawdzie, doprowadzając ją do ostateczności.
Najgorsza prawda jest zawsze lepsza, niż najlepsze kłamstwo. Życie na podstawie kłamstwa jest jak budowanie domu na piasku.
Tylko prawda jest ciekawa. Kłamstwo zawsze jest takie samo, prawda natomiast jest nieprzewidywalna, zaskakuje, śmieszy, przeraża, daje do myślenia, zmusza do zmiany.
Musimy szukać prawdy, szukać jej wszędzie; w nas samych i w innych. Szukać jej zawsze, nawet jeżeli to byłoby dla nas niekorzystne.
