Wolności nie można symulować.

 Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.

 Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.

 Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...

 Wolność jest, gdy grasz do końca w swoją grę, niezależnie od tego, czy jest to gra o wolność, czy też o niewolę. W ten sposób możemy kontrolować nasz los.

 Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.

 Wolność nie polega na tym, że możemy robić wszystko, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.

 Wolność nie jest niczym nieograniczonym. Oznacza to przede wszystkim odpowiedzialność. Nie możemy żyć jak nam się podoba. Musimy brać pod uwagę innych ludzi, którzy przecież żyją obok nas.

 Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nigdy nie musieć robić tego, czego się nie chce.

 Wolność to nie tylko prawo, ale przede wszystkim obowiązek - obowiązek do twórczego, odpowiedzialnego życia. Nie jest ona dana raz na zawsze, ale wymaga ciągłego potwierdzania, obrony i poszerzania.

 Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien chcieć, ponieważ żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, aby je porównać z jego poprzednim życiem ani poprawić go w swoim następnym życiu.