Wolności nie można symulować.

 Wolność jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, chociaż nie zawsze bycie lepszym oznacza bycie wolnym. Czasem wybieramy bezpieczeństwo zamiast wolności, bo wolność niesie ze sobą ryzyko.

 Wolność nie jest luksusem łatwych czasów. Wolność to największa potrzeba trudnych czasów. Niechaj daje nam odwagę do twórczego myślenia, które każdej kryzysowej sytuacji potrafi dostrzec nowe możliwości.

 Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.

 Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.

 Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, lecz na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz.

 Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.

 Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.

 Wolność polega nie tylko na prawie do robienia tego, co chcemy, ale także na zdolności do bycia tym, kim pragniemy być. Człowiek, który nie jest panem swoich pragnień i uczuć, nie jest wolny.

 Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby potrafić zrezygnować z tego, czego się pragnie.

 Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.