Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.

 Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.

 Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.

 Wolność nie jest byle jaką licencją, nie jest prawem do czegokolwiek. Wolność jest darem, jest obowiązkiem, jest szansą, jest wyzwaniem.

 Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcecie, lecz na tym, by nie robić tego, czego nie chcecie. To różnica diametralna.

 Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.

 Cuda wolności! ona z niczego coś tworzy.

 Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.

 Wolność jest najwyższym szczytem człowieczeństwa, który tylko nieliczni są w stanie osiągnąć. To nie jest dar, ale wybór. I to wybór, który wymaga najgłębszego poświęcenia, największej odwagi.

 Nie zależy nam na wolności, ale na zdolności mówienia sobie przez całe życie, że jesteśmy wolni, że nic nam nie brakuje, że jesteśmy niezależni.

 Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.