Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.

 Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.

 Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.

 Czytanie jest najważniejszą umiejętnością liberującą umysł, drogą do osobistej niezależności i narzędziem do utrzymania wolności.

 Wolność nie jest jeszcze miłością, ale miłość jest już zaledwie krok od wolności. Jak nieżyjący jest bliski nieśmiertelności, tak jest bliski wolności miłości.

 Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.

 Wolność to luksus, na który nie każdy może sobie pozwolić. Ale warto dla niej walczyć, bo wolność daje moc do przetrwania najtrudniejszych prób.

 Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.

 Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.

 Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.

 Wolność wybieram, bo niewolą jest życie bez niej; życie bez wolności jest tym samym co śmierć. Niechaj śmierć bierze wszystko, oprócz wolności, bo to mój najcenniejszy skarb.