Wolność według Marka Aureliusza

 Nie ma większego niewolnictwa jak myślenie, że jesteś wolny, kiedy nie jesteś. Wolność to coś więcej niż praca od 9 do 5 i płacenie rachunków.

 Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.

 Wolność jest najcenniejszym darem, który otrzymujemy od zegara. Czym jest życie, jeśli nie możemy go zaplanować według własnych pragnień? Kto jesteśmy my, jeśli nie możemy podążać za własnymi marzeniami?

 Wolność jest niczym – dopóki nie jest używana. Ale wykorzystywana – to potężne narzędzie.

 Wolność sklada sie nie tyle z przywilejów, ile z obowiązków. Większość ludzi rozumie pod tym słowem prawo, by robić wszystko, co im sie podoba, nie zdajac sobie sprawy, że wolność jest przede wszystkim dyscypliną umysłu i charakteru.

 Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, lecz na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz.

 Wolność to najcenniejsze dobro. Jeżeli nie jest dostatecznie zabezpieczona prawem, zostaje narażona na samowolę tyrana. Gdzie wolność jest słaba, tam ludzie są niewolnikami.

 Wolność, wolność, każdy krzyczy. Nawet wrogowie wolności. Tylko czy po to, aby wolność dać każdemu, kto o nią woła, czy po to, aby ją sobie przywłaszczyć.

 Wolność nie jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Niemniej jednak, bycie wolnym nie zawsze oznacza bycie lepszym. Wolność jest skomplikowana, ale bez niej nie możemy doświadczyć pełni życia i realizacji naszych pasji.

 Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.