
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność jest niczym nieograniczoną możliwością rozwijania osobistych, społecznych, duchowych, intelektualnych cech i zdolności, która jest dla człowieka wszelką samorealizacją, sensem życia, największym szczęściem.
Nic nie jest bardziej bolesne dla wolności myśli, niż być jedynym, który myśli racjonalnie. Głosowi jednego przeciwdziałają tłumy, stanowiąc większość, które zapominają o prawach mniejszości.
Wolność jest jedynie szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest próbą zniwelowania wyższych wartości życia do poziomu wartości niższych.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Czy wiesz, jaka jest cena wolności? Bywa najsmutniejsza.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Nie wolno mi nic odbierać, jeśli nie dam wszystkiego. Prawdziwa wolność to prawo do całego świata. Nie ma wolności bez równości, a to zniszczyłoby wszystko.
Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.
Nie można odebrać nam wolności, bo istnienie jest wolnością. Ale można tak zaburzyć naszą równowagę, że będziemy błędnie sądzili, iż usunięto nas z własnego centrum...
Ludzie mają prawo do wolności, ale wolność ma być posługą dla pokoju, dla sprawiedliwości, dla prawdy. Wolność jest tym, co wartościuje człowieka. Wolność jest wartością niewiarygodnie wielką, prawdziwą wartością człowieka.