Wolność to przywilej, nie prawo.

 Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.

 Wolność jest jak powietrze. O jej wartości zdajesz sobie sprawę dopiero wtedy, gdy ci jej brakuje. Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce. Wolność to sfera, która rozwija się w świadomości człowieka.

 Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.

 Wolność nie jest zdolnością robienia wszystkiego, co tylko przyjdzie nam na myśl, lecz zdolnością odmówienia sobie wszystkiego, co jest złe.

 Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim nie robienia tego, czego nie chcemy. Istotą wolności jest wybór, a wybór mówi o nas więcej niż moglibyśmy przypuszczać. To my decydujemy, jak chcemy żyć, jakie ścieżki chcemy podążać i kim chcemy być.

 Wolność prawdziwie istnieje tylko tam, gdzie nauka wydźwięku spraw, jakie powodują nasze działania, towarzyszy naszym działaniom. Wolność to sama świadomość.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.

 Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.

 Wolność jest jak powietrze: docenia się ją, dopiero gdy jej brakuje. Wolność to nie tylko brak ograniczeń, ale przede wszystkim rozeznanie tego, co czynimy.

 Wolność to nie jest stan, to jest wybór. To nie jest dar, który dostajesz. To jest decyzja, którą podejmujesz.