
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność jest położona wyłącznie w prawdziwej filozofii. To jest wolność, kiedy nie robimy nic na siłę, ani przez przymus, ani z powodu naszej natury, ale z naszego własnego, bezpośredniego i pierwotnego ruchu.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jako ideał, jest niczym innym jak szansą na bycie takim samym jak inni.
Wolnym być – to znaczy myśleć. To znaczy nie akceptować żadnej niewoli, nawet tej złotej. To znaczy zawsze, w każdym miejscu i w każdych okolicznościach pozostać wiernym sobie.
Wolność jest nie tyle stanem natury, co rzeczą, której musimy nauczyć się na nowo z każdym pokoleniem. Wyuczyć z poszanowaniem, cierpliwością i miłością, a najbardziej - bez gwałtu i przemocy.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.
Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Istnieje tylko jedno dobro, mianowicie wiedza, i tylko jedno zło, mianowicie ignorancja. Wolność mądrości to kierowana siłą prawdy i miłości odwaga, ponieważ wolność bez odwagi jest jak dziecko bez matki, jest zimna i obojętna.