Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Wolność to nie stan natury. Wolność to stan kultury. Naturą człowieka jest życie w ujarzmieniu. Wolność jest zwycięstwem kultury nad naturą, zwycięstwem trzeźwości nad kobiecością, zwycięstwem dojrzałości nad dzieciństwem. Wolność jest zakwitem kultury.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność jest najwyższą ziemską wartością. Jeżeli nie jesteś gotów poświęcić swojego życia dla niej, jesteś niegodzien i jej i życia w ogóle.
Nie jest wolnym ten, kto nie ma panowania nad sobą. Wolność to świadomość, że zależymy tylko od siebie samych.
Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.
Wolność jest tym wyżej ceniona, tym wyższa jest jej cena. Wolność wiąże się zwykle z trudem. To jest jej prawdziwa miara. Trud téj wolności polega często na pokonaniu w sobie tego, co przeciwdziała jej pełnemu rozwojowi.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, której nie powinniśmy marnować. Zawsze powinniśmy mieć odwagę, aby podjąć ryzyko i żyć pełnią życia.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Wolność to zdolność do podejmowania decyzji w oparciu o własne przekonania, a nie pod presją innych.
Drzewo genealogiczne wolności, śmiercią owocuje.
