Cytat o Wolności Jana Pawła II

 Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien chcieć, ponieważ żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, aby je porównać z jego poprzednim życiem ani poprawić go w swoim następnym życiu.

 Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.

 Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale również odpowiedzialność za to, co robimy. Wolność nie jest możliwa bez odwagi, zrozumienia i szacunku dla innych. Wolność to nie tylko możliwość wyboru, ale również konieczność podjęcia decyzji.

 Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.

 Błogosławiony ten, kto osiągnął wolność, ale mimochodem, swym samotnym życiem, myśląc, nie walczył o nią z nami - w radości nas o nią okradał.

 Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.

 Nie wolno nam uciekać przed odpowiedzialnością za naszą wolność, bo tylko za cenę doświadczanej wolności stajemy się tym, kim naprawdę jesteśmy.

 Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.

 Wolność nie jest jeszcze miłością, ale miłość jest już zaledwie krok od wolności. Jak nieżyjący jest bliski nieśmiertelności, tak jest bliski wolności miłości.

 Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.