Wielkie przemyślenia o wolności

 Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.

 Wolność polega nie na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na nie robieniu tego, czego się nie chce. To, że nas nikt nie kontroluje, nie znaczy, że możemy wszystko.

 Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.

 Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.

 Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.

 Wolność jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, chociaż nie zawsze bycie lepszym oznacza bycie wolnym. Czasem wybieramy bezpieczeństwo zamiast wolności, bo wolność niesie ze sobą ryzyko.

 Wolność nie polega na tym, że nie ma żadnych ograniczeń, ale na umiejętnoci właściwej ich wyboru.

 Wolność nie jest wtedy, kiedy możemy coś robić, ale wtedy, kiedy nie musimy niczego robić. Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba ją zdobywać codziennie, bo inaczej jest ciągle zagrożona.

 Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?

 Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.