Wolność według Marka Twaina

 Wolność to nie stan natury. Wolność to stan kultury. Naturą człowieka jest życie w ujarzmieniu. Wolność jest zwycięstwem kultury nad naturą, zwycięstwem trzeźwości nad kobiecością, zwycięstwem dojrzałości nad dzieciństwem. Wolność jest zakwitem kultury.

 Prawdziwa wolność to nie nieograniczone możliwości doświadczać, ale umiejętność decydowania, które możliwości chcemy doświadczyć, które wartości chcemy realizować. Wolność to wybór - a nie wszystkie wybory są korzystne.

 Wolność polega nie tylko na prawie do robienia tego, co chcemy, ale także na zdolności do bycia tym, kim pragniemy być. Człowiek, który nie jest panem swoich pragnień i uczuć, nie jest wolny.

 Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.

 Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.

 Wolności nie można symulować.

 Wolność jest cicha. Wolność to jest decydowanie o sobie. To nie hałas, nie okrzyki. Wolność to jest coś, co daje ci spokój.

 Najważniejszą wartością wolności nie jest maksymalizacja wyboru, ale bycie w stanie decydować, który wybór służy naszym prawdziwym ludzkim celom. Wolność nie polega na wyborze, ale na samym wyborze.

 Wolność nie jest darem, który otrzymałeś na użytek własny. Wolność jest narzędziem, którem możesz i powinieneś służyć innym. Maksyma 'wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka' jest złudzeniem, bo prawdziwa wolność to ta, którą dzieli się z innymi.

 Wolność nie polega na braku zobowiązań, ale na byciu w stanie decydować, do czego chcesz zobowiązać się sam. Właśnie to daje tobie prawdziwą wolność.