Kto milczy, ten zdaje się ...

 Żywot chwali się po śmierci, jak dzień po zachodzie słońca.

 Im bardziej niezrozumiałe zło, tym zacieklej i brutalnie się z nim walczy.

 Urojenie świata urojonego. To prawda.

 Człowiek żyje dla swojej przyszłości.

 ...czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.

 Zapadamy w letarg, do którego przygrywa nam skoczna muzyczka z teledysków.

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.

 Wiatr i życie to wielki młyn, w którym się trą na miazgę mózgi i sumienia.

 Nie chcesz ze mną wypić za zdrowie, Bogusiu, bo umieram.

 To tak, jakby bilans istnienia ujawnił, że jeszcze się nie urodziłem.