Czas rachmistrz wszystko sobie w ...
Czas rachmistrz wszystko sobie w grze z nami nagrodzi,Popędza starych, jak go popędzali młodzi.
Kiedy wschodzi słońce, jeden umrze z gorąca, inny uniknie zamarznięcia.
Dzień jest panną młodą, noc żałobną wdową...
Nie rozumiem ludzi, którzy sami ze mnie zrezygnowali, odepchnęli mnie i zerwali kontakt, a potem wracają i są zdziwieni, że już na nich nie czekam.
Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie.
Nie ma rzeczy niemożliwych. Jest tylko to, co nam się wydaje niemożliwe. A wyobraźnia, jak wiadomo, nie zna granic.
Mleko się psuje, kwiaty przekwitają, ludzie umierają, życie trwa.
A życie — życie zgarniają pod siebie
inni. I nie chcą z niego nic użyczyć.
Każdy z nas ma taki dzień, że musi usiąść w samotności i przemyśleć co w ogóle robi ze swoim życiem
Historię piszą zwycięzcy- mówię cicho-
Kiedy to wszystko się skończy, okaże się, kim jesteśmy.
O radę pytaj tego kto sam sobie radzi.