Mądry nie gromadzi, żyje dla ...

 Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.

 Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.

 Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.

 Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.

 Wszyscy jesteśmy wariaci, chcący uciec za jaką bądź cenę od rzeczywistości.

 Dzieci i zegarki nie można stale nakręcać.Trzeba im dać też czas do chodzenia.

 Dzieło sztuki, które jest po to, by je popsuć? Tak jak moje życie, jak sądzę.

 Tradycja znaczyła wiele, zwłaszcza gdy cała reszta cywilizacji opierała się na jej fundamentach.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

 Ludzie zabijają czas, żeby czas ich nie zabił.