Kto życia nie ceni nie ...
Kto życia nie ceni nie wart go.
Dom to dom, nawet z problemami.
Zmęczonych, biednych ludzi nie stać na serdeczność.
Krajobraz to obsesja równie silna jak opium.
Jeżeli zwariowałem, nie mam nic przeciwko temu.
Jeśli ludzie nie potrafią poradzić sobie z samotnością, nie mają wyboru, muszą umrzeć.
Teraźniejszość, choć jest owocem przeszłości, a nosi w sobie przyszłość, jest jednak zawsze w wieczności - zawsze w wieczności, jako punkt przecięcia się czasu i ponadczasowości wiary i przy całkowitej wolności zarówno w stosunku do przeszłości jak i do przyszłości.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Im bardziej ktoś cię kocha, tym celniej uderza.
Jeżeli nie potrafisz kogoś zrozumieć, załóż jego buty, przejdź jego drogę i spójrz jego oczami i wówczas dopiero wtedy dokonaj oceny.
Ludzie dzisiaj znają cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego.