Dużo ludzi nie wie, co ...
Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.
Stara pomyślała: wojna jest cicha. Pokój to hałas.
Kto skoczy do morza, znajdzie perłę, kto będzie siedział na brzegu, przyniesie tylko garść piasku.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Życie jest podróżą, która jest o wiele ciekawsza, kiedy przestajesz podążać za mapą i zaczynasz tworzyć własną ścieżkę.
Kuszą nas ciągle wszystkim, czego nam brak. Czujemy ciągle, że nie bez przyczyny dano nam je tkwić w świecie, gdzie nam ciągle tęskno o tyle, o ile zbyt mało kochamy.
Nie chodzi o to, żeby ludzie musieli być tacy sami. Chodzi o to, żeby mogli być różni.
Cały świat gra komedię.
Nie jest ważne, jak długo żyjemy, ale jak. Życie nie toczy się w latach, ale w głębi. Nie jest ważne życie, ale jego intensywność. Prawdziwe życie jest w sercu, a nie w ciele.
Wszystkie nieszczęścia mają swój kres. Podobnie chwała i tragedia tego świata.
Nie mówcie mi o śmierci! Śmierć to dar, brama i uwolnienie.