Abyś źle nie umarł, żyj ...

 (...) odwagę i głupotę dzieli bardzo cienka linia.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Przepisy zwalniają z odpowiedzialności.

 Człowiek staje się takim, jakim widzą go oczy pożądanej osoby.

 Nie zamierzała jednak rozjaśnić włosów. Wszystko ma swoje granice.

 Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.

 Zanim się zacznie krytykować życie,trzeba je najpierw przyjąć.

 Nie o to w życiu chodzi, by przeżyć jak najdłużej, ale by przeżyć jak najintensywniej. Samo przeżycie nie ma wartości, ważne jest, co zrobimy z nim oraz jak je zinterpretujemy.

 Większość ludzi nie posiada kwalifikacji do życia.

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.