Tylko od życia można się ...

 Ten widzi, kto widzi ostatni.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.

 Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.

 Zmarłych należy wspominać tylko dobrze.

 Obietnica ma wartość, tylko jeśli poparta jest prawdą.

 Brak nadziei swej złudzeń oznacza koniec męża, a jeżeli ma on coś dobrego zrobić, musi uwierzyć w coś, co go przekracza, musi mieć ideę,

 Głupota ma swoje prawa, ma jednak również swoje granice.

 Kogo strach raz zwyciężył, ten zostanie jego niewolnikiem na całe życie.

 Ludzie wiedzą, że są nieszczęśliwi,ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.