[...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 "Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.

 Bądźmy wdzięczni idiotom. Gdyby nie oni, reszta nigdy nie osiągnęłaby sukcesu.

 Bywa, że lepiej nic nie mówić.

 Tak, w życiu raz świeci słońce, raz pada deszcz - to jest jego smak, prawdziwy smak.

 Biada łaskom, które wyślizgują się z niegodnych rąk.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. 

 Płyńcie albo pójdźcie na dno. Nikt nigdy nie wyświadczy wam żadnej przysługi.

 Szkoda, że nie możemy zatrzymać tej chwili,
tu i teraz, żeby żyć w niej na zawsze.

 Nie można się opierać własnej naturze.

 Każdy z nas popełnia błędy z wyjątkiem tych, którzy nic nie robią.