[...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 Ciemności boimy się tylko dlatego, że nie wiemy, co w niej jest.

 Zabijamy wrogów, bo inaczej oni zabiją nas.

 Cholerycznie lubię, jak pięknie grają i śpiewają.

 Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.

 Czy jest coś bardziej przyjemnego niż starość otoczona młodością, która chce się czegoś nauczyć?

 Nawet produkt czyjejś wyobraźni może mieć swoją dumę.

 Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć od nowa, żeby pójść inną drogą i raz jeszcze spróbować. Nigdy nie jest za późno by na stacji złych zdarzeń złapać ostatni pociąg i dojechać do marzeń.

 To właśnie lęk przed porażką nie pozwolił mi dotąd podjąć Wielkiego Dzieła.

 Fala krzywdy wróciła.

 (...) ja jestem Kameleon, igraszka chwili, straszne moralne nic!