[...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie.

 Im częściej jakąś rzecz widzisz przed sobą, tym mniej o niej myślisz.

 Żyć to przede wszystkim być gotowym na to, że niebo może ci spaść na głowę.

 Jak łagodnie zamyka się oczy zmarłym, tak samo łagodnie trzeba otwierać oczy żyjącym.

 Odkąd tu jesteś, czuję się jak na wojnie.

 Złość jest z natury wieczna, dlatego nie ma nic do stracenia ani do zyskania.

 Żyj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, a pracuj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.

 Jedno życie, a można je prowadzić na tak wiele sposobów.

 „Są ludzie, w których obecności czujemy się dobrze, i tacy, z którymi nam nie po drodze. Z wiekiem i nabytym doświadczeniem zrozumiałam, że nie ze wszystkimi muszę się przyjaźnić, ba, ja nie wszystkich muszę lubić i zapraszać na wino. Są przyjaźnie nierozerwalne, powierzchowne znajomości, jest koleżeństwo. Na niektóre znajomości szkoda tracić cennego czasu. Lubię spotkania z ludźmi, przy których mogę być sobą.”

 Życie to nie film, a z Ciebie żadna gwiazda kina niemego.