[...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 Zawsze mnie można przytulić, kiedy nie można mnie uratować.

 Gdyby ludzie robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach.

 Powietrze zamglone milionami źrenic.

 Śmierć? Nieważne!
Życie? Nieważne!
Ważne – zwyciężyć.

 (...) tylko ty pozostajesz w nieświadomości, a nie wszechświat.

 Bogatym jest ten, kto posiada wiele; bogatszym ten, kto mało potrzebuje, najbogatszym - kto dużo daje.

 Takie jest życie twarde.

 Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.

 Nasze życie zmienia się często w ciągu sekundy. Stabilnie będziemy leżeć dopiero w trumnie.