W życiu jest coś więcej ...

 Obudzisz się, ty moja królewno...

 Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.

 Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 Ludzi północy trawi odwieczna tęsknota za Atenami i Rzymem.

 Jedyną moją własnością jestem ja sam. A i to nie do końca.

 Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

 Przeszłość przeminęła i byłoby nietaktem ją przywoływać.

 Z żyta nie da się upiec pszennego chleba.

 Żyjemy nie tak, jak chcemy, lecz tak, jak potrafimy.

 Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym.