Albowiem według wiary, a nie ...

 Znaleźliśmy się w miejscu, gdzie czas zamarł, a wspomnienia nie miały dostępu.

 Podobno ludzie, którzy wciąż mówią, nie mają o czym milczeć.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Człowiek potrzebuje drugiego człowieka więcej niż chleba i wody.

 To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.

 Mówią, że starsi ludzie potrzebują mniej snu, ale to nieprawda.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Bo choćbyśmy nie wiem jak długo się zadręczali, to nie możemy zmienić przeszłości.

 Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.

 Cierpienie jest nauką.