Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy ...
Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wstępujecie.
Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.
Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.
Przyzwyczajenie ujawnia swoje szaleństwo w najbardziej niestosownych momentach.
To co podziwia jedno pokolenie, następne może wymazać.
Zmarłych należy wspominać tylko dobrze.
Każda różnica w rzeczach i w ludziach wzbogaca życie.
Radośnie jest czynić dobro.Radość powiększa się, kiedy wiesz,że nikt nie zna twoich dobrych uczynków.
Kiedy Ziemia traci dziecko niebo zyskuje anioła.
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
Bo jak – w świecie, gdzie wszyscy starają się przeżyć za wszelką cenę – osądzać, tych, którzy decydują się na śmierć?