Żyjemy w czasach, w których ...

 Męczymy się tylko kilkadziesiąt lat, a każą nam odpoczywać wiecznie.

 To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.

 Groźba pod płaszczykiem troski.

 Łzy roztopią zlodowaciałe serce, które zamroził głęboki żal.

 [...] autor nie wybiera tematów; to one wybierają jego.

 Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.

 Pokój napełnił się nagłym powiewem obietnicy.

 W oczach tkwi siła duszy.

 Ważne rzeczy nigdy nie przychodziły łatwo. Dlatego były ważne.

 Jasnej twarzy namiestniczki nigdy nie przesłoniła chmura zamyślenia.