Człowiek umiera zawsze na końcu ...
Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.
Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi po śmierci.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.
Nie będę cię namawiał. Po prostu mi zaufaj.
Młodości! ty nad poziomy wylatuj.
Dzieci i zegarki nie można stale nakręcać.Trzeba im dać też czas do chodzenia.
Człowiek żyje na tym świecie tylko chwilę, jest jak przemijający deszcz, śnieg upadający chwytany dłońmi. Na jaki zatem cel wydajesz swój oddech życia?
Życie nie polega na uczeniu się, lecz na zapominaniu.
Każda zmiana potrzebuje trochę samotności.
Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy. Nie naprawiaj komuś życia, pracy ani związku, jeśli nikt Cię o to nie prosi. Zajmij się swoimi sprawami, a jeśli masz za dużo czasu, to napisz wiersz, lub umyj okna. Ale nie wtrącaj się do życia innych ludzi, bo prędzej czy później niechcący dostaniesz łokciem w oko.
(...) dowiedzieć się, że ktoś nie żyje, to nie to samo, co stanąć nad jego grobem.