Człowiek umiera zawsze na końcu ...

 Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.

 Dobrze jest oprzeć się o drugiego, bo nikt nie dźwiga życia sam.

 Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek spodziewa.

 Jesteś nędznikiem, kiedy czujesz się nędznikiem.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

 Wybaczanie jest trudną sztuką.

 W taki dzień nie sposób nie wierzyć w to, że już zawsze wszystko będzie się dobrze kończyło.

 Czasami (...) dochodzimy do punktu, gdy zostaje nam jedynie wiara.

 Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.

 Kochać jest łatwo, jest to uczucie nader pospolite, ale rozumieć... jakie to rzadkie!