Człowiek umiera zawsze na końcu ...
Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
W życiu piękne są tylko chwile. Na co człowiekowi setki lat, kiedy nie ma nic do powiedzenia, późno się budzi i zasypia tępo i bezbrzeżnie. Gdy nie ma ani jednej iskry w oczach, ani żadnej myśli w sercu.
Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.
(...) daj mi słowa, które nadadzą znaczenie naszym oddechom, które rozproszą samotność, czy do końca życia będę zmuszona szukać znaków?
Bogatym nie jest ten kto posiada,lecz ten kto daje.
Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie.
Jedyne zło, jakie prasa może wyrządzić człowiekowi, to wydrukować wiadomość o jego śmierci.
Życie polega na tym, aby go żyć, a nie spędzać czas, analizując go. Dbaj o to, żeby każda chwila była cenna, bo jest unikalna.
Oboje zawsze wyczuwamy fałsz, zdradę drugiego, jak byśmy byli jednością.
Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.