W końcu zrozumiałam, że spokój ducha mogę odzyskać jedynie ...

 (...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.

 Czy można żałować wspomnień, o których człowiek nawet nie pamięta, że je miał?

 Małżeństwo jest mostem, który trzeba codziennie na nowo budować - najlepiej z obydwóch stron na raz.

 Czasami żałuję, że nie potrafię się porządnie wkurwić. Już zapomniałem, jak to jest.

 Bo to właśnie jest piekło – ciągłe powtarzanie.

 Jak boli całe niespełnione życie.

 Dobrzy to ci, którzy zadowalają się marzeniem o tym, co źli rzeczywiście robią.

 Moc pragnienia może zmienić się w przekonanie, że coś już się spełniło.

 Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?

 Życie to nieustanna strata ciepła.