Przyszłość, zanim wkracza,zawsze przedtem puka.

 Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.

 Umarł, choć był z tych, co śmiercią gardzą.

 A życie jego – trud trudów,
A tytuł jego – lud ludów;
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego czterdzieści i cztery.

 Dziś prawdziwy czeski pisarz nie pisze krwią, tylko sadłem.

 Usnąć by niczego nikomu nie zazdrościć.

 Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.

 Każde narodziny są kolejnym dowodem nadziei.

 To naprawdę dziwne, że zwierzęta chcą
razem z ludźmi dzielić schronienie.

 Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.

 Ginger Rogers robiła to samo, co Fred Astaire, w dodatku na wspak i na wysokich obcasach.