Dramatem naszej epoki jest to, ...
Dramatem naszej epoki jest to, że głupota zabrała się do myślenia.
Lepiej mieć do czynienia z adwokatem, aniżeli z doktorem i księdzem.
Obecnie kładzie się większy naciskna wiedzę człowieka niż na jego charakter.Młodym ludziomdaje się raczej wykształcenieniż wychowanie.
Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Nie jestem sama, ponieważ mam w sobie dziecko. Ja to już naprawdę czuję.
Próba zapomnienia o kimś jest niezawodnym sposobem, by nie myśleć o niczym innym.
Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.
Najłatwiej przewidzieć to, że ludzie są nieprzewidywalni.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.
Powiedz „nie” sztucznym relacjom, pozornym przyjaźniom i miłości na siłę. Albo ktoś chce Ciebie w 100%, albo niech spierdala. Daj swój czas, uśmiech i obecność tym, którzy Cię kochają. Zaś tym którzy mają Cię w dupie, wszystkim kłamcom, egoistom i manipulantom pokaż środkowy palec. Jednak tym razem nie zamykaj za sobą spokojnie drzwi. Rąbnij nimi tak, by z hukiem wyleciały z futryny. Niech wszyscy ludzie, którzy nigdy nie zasługiwali na to, by być w Twoim życiu raz na zawsze zrozumieją, że nie ma w nim dłużej dla nich miejsca. Koniec z wszystkimi gównianymi wymówkami typu „nie miałem czasu”, „nie mogłem” lub „byłem zajęty”. Koniec z frajerskimi tekstami „jesteś fajna, ale…” Nie ma kurwa „ale”! Albo wspólnie się szanujemy i dajemy z siebie wszystko, albo nie róbmy tego wcale… (Oczami Mężczyzny, Rafał Wicijowski)