O, życie moje!Bądź mi święte ...

 Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.

 Ech, kurwa to, nie życie...

 Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.

 To było cudowne! Jak pierwszy łyk wody po wielu dniach na pustyni.

 [...] autor nie wybiera tematów; to one wybierają jego.

 Odnotowano z grobową powagą, że wszystkie fotografie są pośmiertne.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Okazuje się, że choćby się kto z wierzchu nie wiem jak ufarbował, wszystko się zetrze.

 Nie bój się zmian. To one są kluczem do ostatecznego sukcesu.