Człowiek musi do wszystkiego dorastać ...
Człowiek musi do wszystkiego dorastać sam. I do stosowania przymusu wobec siebie - także sam.
Nie każda przewrotka
jest od razu upadkiem.
Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.
Prawdziwa nienawiść to dar, którego człowiek uczy się latami.
Pamiętaj, byś chcąc pomóc, nie zaszkodził!
Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.
Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.
Ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś. To są zwyczajne dzieje.
Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.
Chcesz by było lepiej, ale nie zdajesz sobie sprawy jak masz dobrze w chwili, gdy tego chcesz.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już
nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.