Dopiero w nieszczęściu poznajemy naprawdę ...
Dopiero w nieszczęściu poznajemy naprawdę samego siebie.
Gdyby się było zawsze szczęśliwym, nie sprawiałoby to żadnej przyjemności.
Czas to ludzie, bo to ludzie tworzą czasy, dobre lub złe.
Zdarza się, że dostajesz to, co myślałeś, że chcesz, a okazuje się, że to wcale nie tak miało być.
Na szukanie lepszego świata nie jest jeszcze za późno.
- Wyglądasz na zmęczonego..?
- Nic tak nie męczy, jak spieprzone życie.
- No, ale jest coś co sprawia ci radość ?
- To, że gdybym ze sobą skończył, nikt by z tego powodu nie cierpiał.
Aby osiągnąć szczęście, trzeba spełnić trzy warunki: być imbecylem, być egoistą i cieszyć się dobrym zdrowiem. Jeśli jednak nie spełnicie pierwszego warunku, wszystko jest stracone.
Życie jest niekończącym się polem, kiedy patrzy się na nie z początku; a zaledwie na dwie piędzi długie, gdy patrzy się na nie pod koniec.
The first half our life is usually ruined by our parents,and the second by our childrenpierwszą połowę naszego życia zwykle marnują nam nasi rodzice, a drugą nasze dzieci.
Dla Chrystusa grzesznik to raczej ofiara niż przestępca.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.