Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Często uśmiech na zewnątrz
maskuje ogromny ból i cierpienie wewnątrz.

 Mówią, że starsi ludzie potrzebują mniej snu, ale to nieprawda.

 To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabłądzą daleko.

 Czego więcej możesz pragnąć niż życia? To dar.

 Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.

 Trzeba być szalonym, by nie myśleć o wieczności. Każdej chwili można przekroczyć jej próg.

 Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wstępujecie.

 Ironia życia leży w tym, że żyje się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Co Cię nie zabije to sprawi, że będziesz wredniejszą suką.