Od nadmiaru myśli rozbolał mnie mózg.

 Jeżeli się wie, gdzie szukać, to wszędzie są zakopane jakieś szkielety.

 Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?

 Nic nie pozostaje takie
samo. Jedyne, czego można być, w życiu pewnym, to zmiana.

 Ciężko jest żyć bez nadziei, ale umierać bez złudzeń - łatwiej.

 Ukochanie i odczucie idei bardziej ją wcieli w życie niż najokrutniejsze regulaminy.

 Nie ma ziemi dla zakochanych.

 Najbardziej szanuję w ludziach naturalność i autentyczność, lubię być zdolna do zobaczenia ich duszy, aspiruję do bycia szczerą osobą.

 Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.

 Życie to jest coś! (...) Życie trzeba gonić i łapać za chwost.

 Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia.
Może dlatego też tak wcześnie się go wyrzekają. Ale taki jest ten świat.