Dobre uczynki przynoszą niekiedy zaiste zdumiewające owoce.

 (...) jest tutaj po to, aby być tam, gdzie ona.

 Bo w pewnym momencie trzeba sobie uświadomić, że niektórzy ludzie pozostają w sercu, ale nie w życiu.

 Skoro życie okazało się bezwartościowe, czym jest śmierć?

 Nasi śmiertelni wrogowie nie zdają sobie sprawy, że posiadając ich mamy dla kogo żyć.

 Głód to wróg, z którym cholernie trudno walczyć.

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 A to jest najważniejsze, tak mi się
przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Gdybyśmy nie mieli wad, nie odczuwalibyśmy takiej radości z zauważenia ich u innych.

 Geniusze widzą świat z innego punktu widzenia niż pozostali ludzie i na tym polega ich tragedia.