Bóg jest nie tylko autorem, ale także zawsze odbiorcą każdego naszego dobrego uczynku. Czego więcej, to On jedyny w pełni docenia nasze czyny.
Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.
Po uczynkach ich poznacie.
Słowa mogą kłamać, ale uczynki nigdy.
Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to,
czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.
Kto jest dobry? Kto zły?
Nie ma ludzi dobrych i złych,
są tylko złe lub dobre uczynki.
I ludzie, którzy miotają się między nimi.
Dobre uczynki prowadzą do szczęścia, złe do cierpienia...
Nie patrzcie na człowieka, jeno na jego uczynki.
Jak trudno przewidzieć konsekwencje własnych uczynków.
Uczynki popełnione w ciemnościach nie ukryją się przed światłem dnia.
Nie spotkałem nigdy nikogo, kto spełniając dobre uczynki, popadłby w ruinę.
... jestem tym, czym zrobiły mnie moje uczynki, i nic innego nie ma znaczenia.