Niewielu z nas potrafi znieść dobrobyt. Innych ludzi, rzecz jasna.

 Wszyscy jesteśmy aniołami z jednym skrzydłem; możemy latać tylko wtedy, gdy obejmujemy siebie nawzajem.

 Każde zakończenie
stanowi początek czegoś nowego.

 Nie za wszystko da się przeprosić, ale wszystko można wybaczyć. Nie wszystko można naprawić, ale wszystko można zacząć od nowa.

 Życie to nie jest czekanie, aż burza minie... To nauka jak tańczyć w deszczu.

 Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha całą sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności.

  Musimy się przyzwyczaić do tego, że przed najważniejszymi skrzyżowaniami naszego życia nie ma żadnych znaków ostrzegawczych.

 Żyć nie jest ciężko. Ciężko to żyć z pełnym realistycznym i sytuacyjnym zrozumieniem czym jest życie. Często to pociąga za sobą brak akceptacji wielu aspektów jakie przynosi nam codzienność.

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Wiedza musi być lepsza niż życie
w nieświadomości, bez względu na wszystko.

 Wytłumaczyć zawsze trudno jak się pić nie umie.