Podróże kończą się spotkaniem kochanków.

 Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.

 Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.

 – Życie zawsze jest takie zasrane, czy tylko wtedy, kiedy się jest dzieckiem?
– Zawsze.

 Pisarz może żyć i pracować tylko w atmosferze języka ojczystego.

 Nadzieja jest radykalnym protestem przeciw wytyczaniu granicy możliwościom.

 Tota vita discendum est moriprzez całe życie trzeba się uczyć umierać.

  Czasami warto upaść, aby zobaczyć, kto pomoże nam wstać.

 Jeśli przychodzę to przychodzę cała. To mój zwyczaj.