Był to Weltschmerz - ów ból życia, co unosi się w duszy jak gaz i nasyca ja rozpaczą, tak że szukamy zdarzenia, które nas mogło zranić, i nie możemy znaleźć żadnego.

 Pragnienia w człowieku nie wolno gasić, bo to tylko smutek z tego.

 Życie jest za krótkie i nauczyło mnie, że nie warto marnować go na walkę o coś co nie jest tego warte.

 Wszyscy są zmęczeni. Dwie rzeczy, które w Polsce wiążą ludzi: wódka i zmęczenie.

 Ludzie zawsze czegoś chcą.

 Myślę, że jest samotny. Widziałam jego oczy.

 Życie jest ciągiem przypadków zwanych koniecznościami
i trudno określić, który z niech był najważniejszy.

 Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt nie może być dobrym człowiekiem.

 [...] autor nie wybiera tematów; to one wybierają jego.

 Człowiek jest jedyną na świecie istotą świadomą bliskości swej śmierci.