Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Człowiek nie jest istotą szczęśliwą dopóki nie spełni marzenia, które zasiał w sercu. Trudna jest droga, wiła się, jak rzeka, ale nigdy nie zniechęcaj się do podróży. Ciesz się małymi etapami, przyjmuje porażki jako naukę, ale nigdy nie zniechęcaj się do dojścia do celu.

 Wielkie dzieła nie są skończone. Są jedynie zarzucone.

 Cnota rodzi inne cnoty, tak jest zawsze.

 Brzydota - to jedyna rzeczywistość.

 Szczęście to nie wydarzenie życia,ale zdolność człowieka.

 Nawet produkt czyjejś wyobraźni może mieć swoją dumę.

 Małżeństwo to wzajemna zależność, a nie podwójna niezależność.

 Żyjemy – tyle mamy. Resztę cierpimy. Zrozumcie, każdy ma swój los, swój cel, swoją miarę czasu. Czasu, który dla ciebie jest przepaścią, dla kogoś inny jest tylko chwilą.

 Wesołe jest życie staruszka.

 Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym.