Proszę jedynie naszych braci, aby raczyli zabrać stopy z naszych ...

 Nagość w teatrze też jest kostiumem.

 Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania. Chociaż nie możemy cofnąć przeszłości, każdy nowy dzień daje nowe możliwości i szansę na narysowanie czegoś wspaniałego.

 Pierwszy krok wędrówki jest zawsze najdłuższy.

 Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Bieda temu, kto zadowolony jest z siebie: taki człowiek nigdy nie nabędzie rozumu.

 Słowa nie kamienie, nigdy nas nie zranią.

 Czasem trzeba oślepnąć, żeby coś zobaczyć.

 Lepiej naprowadzać zbłąkanych na dobrą drogę towarzysząc im, niż wskazując im kierunek drogi niechętnym ruchem ręki.

 Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie.

 Choroby matek czuły, że odwiązanie było dla nas pięknym słowem.