Proszę jedynie naszych braci, aby raczyli zabrać stopy z naszych ...
Proszę jedynie naszych braci, aby raczyli zabrać stopy z naszych karków.
Czasem pogodzenie się z losem to większa
walka niż heroiczne szukanie drogi ucieczki.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Wstałam, otrzepałam dłonie z ziemi, weszłam do domu i ciebie tam nie było.
Życie nie ustaje w zadziwianiu nas ironią.
Ciesz się życiem i nie porównuj go z innymi.
Człowiek jest jedyną na świecie istotą świadomą bliskości swej śmierci.
Oto stawiam przed wami drogę życia i drogę śmierci.
Zrozumiałem, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.
Tłum z płonących dzielnic, chcą przeżyć. Kto ich o to prosił?
Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.