Do prawości człowieka prawego należy to, że kiedy jest mu bardzo ciężko, uchodzi jak ranne zwierzę
na ubocze i tam w cichości i samotności liże rany,
i kiedy jako tako wyliże się, wtedy dopiero pokazuje
się ludziom i światu na oczy. Nie wcześniej.
Żyjemy nie tak, jak chcemy, lecz tak, jak potrafimy.
Życie jest nieodwracalnym skutkiem narodzin.
Bo cóż doskonalszego jest od Nicości?
Kochać to znaczy być bezbronnym wobec losu, a nawet przygotowanym na jego atak.
Pamiętaj, byś chcąc pomóc, nie zaszkodził!
Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.
Zapach krwi tchórza drażni mi nozdrza.
Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.
Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny!
To takie dobre uczucie - kochać i być kochaną. Taki banał!
