Każda zmiana potrzebuje trochę samotności.
Przeciętności umysłu niemal wszędzie towarzyszy zadziwiająca podłość duszy.
Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić
jego odbicie w zmętniałym,
matowym zwierciadle.
Poboisz się, poboisz i umrzesz i tyle będziesz mieć z tego życia.
Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.
Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.
W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.
Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.
Co będzie jeśli - i nigdy się nie dowiesz, dopóki tego nie zrobisz.
Odwaga to panowanie nad
strachem, a nie brak strachu.
