Teraz kiedy piszę te słowa spokojne oczy matki spoczywają na ...

 Czy można być tak długo smutnym na tak ciekawym świecie?

 Artysta często nie wie, co robi, gdy porwie go natchnienie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Powtarzane kłamstwo nigdy nie stanie się prawdą. To człowiek, który je powtarza staje się łajzą.

 Powoli, nie śpiesz się! Uczyń oczekiwanie jeszcze bardziej bolesnym, a zarazem rozkosznym.

 Byle kretyn może cieszyć się
życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu
lat, ale kiedy człowiek ma sto lat,
kiedy już nie może się ruszać,
musi uruchomić swoją inteligencję.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?

 Poza tym nie można zabić czegoś, co nigdy tak naprawdę nie żyło.

 Wszystko, co żywe, jest niepowtarzalne. Nie do pomyślenia są dwaj dokładnie tacy sami ludzie, dwa takie same krzaki dzikiej róży… Życie zamiera tam, gdzie przemoc stara się zatrzeć jego niepowtarzalność i swoiste cechy.

 To zadziwiające, jak mocno trzymamy się
fragmentów przeszłości, czekając na przyszłość.