Bo życie jest o wiele za krótkie, by zmarnować choć ...
Bo życie jest o wiele za krótkie, by zmarnować choć jedną jego kropelkę.
Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.
Jeśli ludzie nie potrafią poradzić sobie z samotnością, nie mają wyboru, muszą umrzeć.
Nikt nie może cofnąć się w czasie i dopisać
nowego początku, ale każdy dzień jest szansą
na dopisanie nowego zakończenia.
W życiu najważniejsze jest zrozumienie faktu,że głupcy także mają czasem rację.
Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.
Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.
Życie zredukowane do życia. Do walki o życie.
Dźwigać przeznaczenie - znaczy zwyciężać.
Ich pieśń miłosna, zanim naprawdę rozbrzmiała, dobiegła już końca.
Kto milczy, ten zdaje się zezwalać.