I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.
By służyć życiu, nie należy go kochać zbyt silnie.
Czasem tak mnie to wszystko męczy, że nawet nie mam siły źle się czuć.
Kiedy się patrzy na te dorastające dzieci, człowiek czuje, jak się starzeje.
Często ludzie szczerzy są odbierani przez otoczenie jako niemili. Wszystko przez powszechne zakłamanie i oczekiwania wielu ludzi, że będziesz mówić to co chcą usłyszeć. Ludzie szczerzy mają znacznie mniejsze grono znajomych jednak jest ono oparte na solidnych fundamentach.
Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.
Umarł przywalony resztkami feudalizmu.
Pod ciężarem Pani emocji załamałby się każdy środek transportu.
Oszczędność to wielki dochód.
Pewność jest fatalna. Niepewność czaruje. Mgła nadaje rzeczom urok.
