Każde życie ma ścieżkę dźwiękową.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Oczekujcie nieoczekiwanego.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Czas nie jest neutralnym szeregiem ułożonych obok siebie momentów, lecz organicznym porządkiem, wewnętrznie związanym w jedność. która pewnego dnia zostanie wreszcie objawiona.

 Ignorancja jest matką paniki, wiedza - matką spokoju.

 W byciu romantycznym zawsze chodzi o obietnicę.

 Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.

 [...] pewnie właśnie po to wymyślono zakamarki, by robiono w nich głupstwa.

 Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, że są nam przeznaczone.

 "Życie raz po raz rzuca nas na klęczki, ale nie warto długo pozostawać w tej pozycji, bo inni ją wykorzystają i będą chcieli nas wydymać."