Morderstwo trwa ,dopóki morderca nie postanowi inaczej.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.

 Starajcie się zostawić ten świat lepszym niż go zastaliście

 To nasze blizny czynią
nas tym, kim jesteśmy.

 Żyć to być stronniczym.

 Jednak największa siła jest w ludzkim
sercu, w jego odwadze i wytrzymałości.

 Starość nie czyni nas zdziecinniałymi, jak ludzie twierdzą,lecz odkrywa w nas ciągle jeszcze prawdziwe dzieci.

 Dlaczego nie karać złodziei czasu?

 Kiedy żyjemy, ciągle możemy zmieniać, zmieniać siebie, zmieniać życie, zmieniać świat. To wielki, wspaniały dar, jesteśmy wolni. To nie znaczy, że nic nas nie ogranicza, o nie. Ale zawsze jest możliwość zmiany. Zawsze.

 Jeden dzień może być perłą, a wiek cały może nic nie znaczyć.