Strach buduje mury zamiast mostów. A ja chcę życia pełnego ...

 Najpierw będą po mnie płakać, potem wspominać, a potem zapomną.

 Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie.

 Cnota z okazją razem noc przespały,cnoty nie było, kiedy rano wstały.

 Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?

 Ale jeśli nawet zginę, to przynajmniej będąc sobą, pomyślał Nik.

 Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?

 Smutek jest zębatą istotą i powraca, kiedy tylko wypowie się szeptem jego imię.

 Nie żyjemy w świecie, w którym źli niszczą dobrych. To świat, w którym trudno odróżnić jednych od drugich.

 Wojny wybuchają i toczą się, ale zawsze się kiedyś kończą, prawda?

 (...) zakupy zawsze były rodzajem gry wstępnej.